Perfecte imperfectie

door Rebekkaschotte | jul 27, 2020 | Geen categorie

Gisteren reden we terug van een zalig warme vakantie. Ontspannend was het in elk geval. Veel gewandeld in de natuur en in leuke rustige stadjes. Om dan bij terugkeer in ons landelijk appartementje de spieren terug los te zwemmen.

En neen, ik had het niet in de gaten. En ja, ik spoel mijn bikini nadien flink uit. Maar toch, op de laatste dag van ons verblijf blijkt de witte print op mijn bikini fluogeel verkleurd.

En ja, ik moet bekennen dat ik dan helemaal van mijn melk ben.
Bijna automatisch begin ik mijn bikini nog eens uit te spoelen. Ik zoek me suf op het internet naar tips om mijn “futiele” probleem op te lossen. Maar waar begin ik in godsnaam te zoeken? Verkleurd door de zon? Door het chloor? Uiteraard brengt me dit niet tot een oplossing. Integendeel.
Van wat ik lees, weken in azijn, karnemelk tot een niet oplosbaar wordt ik alleen maar lastig op mezelf. Hoe heb ik dit kunnen laten gebeuren, heb ik dat nu werkelijk niet gezien? Had ik dit kunnen voorkomen?…. ondertussen ben ik mijn vakantiegevoel helemaal aan het verliezen en zuig ik mijn gezelschap hierin mee. En ja, het is maar een onnozele bikini. Maar ik had die met veel zorg gekozen en ik droeg hem graag.

Tot ik beslis dat ik het op die plek op dat moment toch niet kan oplossen. Ik beslis om alles te laten drogen, in te pakken en voel me stiekem erg opgelucht dat we morgen naar huis rijden. Thuis kan ik rustig bekijken hoe ik dit probleem zal oplossen.
En warempel, ik vind mijn rust terug en slaap zaaalig met de uhu van een uil op de achtergrond. Tijdens de terugweg kan ik genieten van een paar leuke boeken en kan ik mijn textielprobleem in de gesloten valies laten.
Uiteraard was dit bij thuiskomst voorbij en zit mijn bikini ondertussenin de week met een zelfverzonnen cocktail van producten en het lijkt te werken.

Stiekem ben ik trots op mezelf dat ik erin geslaagd ben om niet mijn hele vakantiegevoel te laten vergallen door een “detail”. Ik ben er niet ingestapt,  in de valkuil van zelfbeklag maar ik heb het geparkeerd en gekozen voor wat er echt toe doet. Mij proberen te ontspannen, genieten van wat er toe doet en mij hiervan niet te laten afleiden door onzekere gedachten. Ik hoef helemaal niet perfect te zijn maar ik ben ok zoals ik ben!

Is dit voor jou herkenbaar en wil je graag meer lezen hierover? Meld je dan nu aan voor mijn nieuwsbrief en laat je inspireren hoe het ook anders kan!

Gisteren reden we terug van een zalig warme vakantie. Ontspannend was het in elk geval. Veel gewandeld in de natuur en in leuke rustige stadjes. Om dan bij terugkeer in ons landelijk appartementje de spieren terug los te zwemmen.

En neen, ik had het niet in de gaten. En ja, ik spoel mijn bikini nadien flink uit. Maar toch, op de laatste dag van ons verblijf blijkt de witte print op mijn bikini fluogeel verkleurd.

En ja, ik moet bekennen dat ik dan helemaal van mijn melk ben.
Bijna automatisch begin ik mijn bikini nog eens uit te spoelen. Ik zoek me suf op het internet naar tips om mijn “futiele” probleem op te lossen. Maar waar begin ik in godsnaam te zoeken? Verkleurd door de zon? Door het chloor? Uiteraard brengt me dit niet tot een oplossing. Integendeel.
Van wat ik lees, weken in azijn, karnemelk tot een niet oplosbaar wordt ik alleen maar lastig op mezelf. Hoe heb ik dit kunnen laten gebeuren, heb ik dat nu werkelijk niet gezien? Had ik dit kunnen voorkomen?…. ondertussen ben ik mijn vakantiegevoel helemaal aan het verliezen en zuig ik mijn gezelschap hierin mee. En ja, het is maar een onnozele bikini. Maar ik had die met veel zorg gekozen en ik droeg hem graag.

Tot ik beslis dat ik het op die plek op dat moment toch niet kan oplossen. Ik beslis om alles te laten drogen, in te pakken en voel me stiekem erg opgelucht dat we morgen naar huis rijden. Thuis kan ik rustig bekijken hoe ik dit probleem zal oplossen.
En warempel, ik vind mijn rust terug en slaap zaaalig met de uhu van een uil op de achtergrond. Tijdens de terugweg kan ik genieten van een paar leuke boeken en kan ik mijn textielprobleem in de gesloten valies laten.
Uiteraard was dit bij thuiskomst voorbij en zit mijn bikini ondertussenin de week met een zelfverzonnen cocktail van producten en het lijkt te werken.

Stiekem ben ik trots op mezelf dat ik erin geslaagd ben om niet mijn hele vakantiegevoel te laten vergallen door een “detail”. Ik ben er niet ingestapt,  in de valkuil van zelfbeklag maar ik heb het geparkeerd en gekozen voor wat er echt toe doet. Mij proberen te ontspannen, genieten van wat er toe doet en mij hiervan niet te laten afleiden door onzekere gedachten. Ik hoef helemaal niet perfect te zijn maar ik ben ok zoals ik ben!