door Rebekkaschotte | mei 12, 2021 | Geen categorie
Hoe werkt dat dan? Ik voel veel te veel! Ik kan haarscherp invoelen wat iedereen nodig heeft. Waarom doen de anderen dit niet met mij? Herkenbaar? Lees dan vooral verder!
Tijdens het opgroeien, op weg naar wie we vandaag geworden zijn werden we wel eens geraakt. Dat was met woorden, daden, reacties op wat we inbrachten,… Sommige situaties waren aangenaam. Weet je nog die keer dat je in de klas een gedicht mocht vertellen en dat iedereen enthousiast was over de manier waarop je dat had gedaan? Andere situaties waren minder aangenaam. Je kwam thuis met een een goed rapport en tegen de tijd dat je het kon vertellen aan je vader en moeder kreeg je amper reactie. Het was bijna normaal dat je goede cijfers hebt en er werd niet minder van je verwacht. Jouw spanningen en inspanningen werden helemaal niet gezien. Op den duur denk je dat dit er gewoon bijhoort. Je denkt dat het hoort bij het proces van volwassen worden en je leert stilaan om te accepteren wat er is. Hoe je je daarbij voelt lijkt minder en minder van belang. Je leert jezelf om vol te houden, door te gaan en te doen wat er van jouw verwacht wordt. Op den duur weet je niet meer wat je van jezelf hierin verwacht? Wat vind je nu echt fijn en waar beleef je plezier aan? Euuuh,….Je ontwikkelt een onbewust patroon van vechten of vluchten. Deze patronen kennen veel verschillende gezichten. Een daarvan is heel erg hard werken. Met werken geef je jezelf bestaansrecht en verwacht je dit ook te ontvangen vanuit je omgeving. Niet dus! Want hoe harder je werkt hoe eenzamer je je lijkt te voelen. Hoe kan je dit doorbreken?
Een eerste stap is terug bewust worden van wat jouw drijft. Waardoor wordt jij in gang gezet? En terug te leren om te durven voelen. Volgende week geef ik hierover meer tips!
door Rebekkaschotte | dec 9, 2020 | Geen categorie
Veel van mijn cliënten worstelen met piekergedachten. Het niet kunnen loslaten van ‘futiliteiten’ en daarin blijven vastlopen waardoor een negatieve spiraal ontstaat. Bij aanvang van een traject geef ik regelmatig de opdracht mee om zichzelf te oefenen in dankbaarheid.
Een banale opdracht die heel veel kan brengen. Onlangs kreeg ik de vraag of er evidentie voor bestaat. Het antwoord is volmondig; JA! Natuurlijk!
Ik neem jullie graag even mee in de krachtige wereld van het effect van dankbaarheid.
Ondermeer de Amerikaanse psycholoog Robert Emmons verrichte onderzoek naar de positieve effecten van dankbaarheid. Hij definieert dankbaarheid als ‘een gevoel van verwondering, erkentelijkheid en waardering voor het leven’.
Waarin schuilt nu de kracht van het oefenen op dankbaarheid?
Het zit hem in een 3-tal zaken:
- Dankbaarheid verhoogt ons gevoel van welbevinden.
- Dankbaarheid brengt ons meer vertrouwen en generositeit.
- Dankbaarheid als tegengif voor consumentisme.
Mensen die veel dankbaarheid voelen, beschikken over een groter gevoel van tevredenheid en geluk over hun leven. Sterker nog, mocht er een medicijn met eenzelfde effect op de stemming van mensen bestaan zouden we het als een wondermiddel omschrijven. Het bijhouden van een dankbaarheidsdagboek richt je aandacht op zaken waarover je je goed voelt. Op die manier wordt er een voorraad van mogelijke endorfinemomentjes opgebouwd waarnaar je kan teruggrijpen als het wat moeilijker gaat. Het draait erom dat je leert op te merken wat er al is.
Dankbaarheid draagt bij aan een groter vertrouwen in onze medemens. We zijn ertoe geneigd om die mensen te helpen naar wie we ons dankbaar voelen. Hiertoe draagt dankbaarheid bij aan samenwerkingsgedrag en samenwerking in de samenleving. Altijd zeer nuttig in werk en leefcontexten.
En als laatste draagt het oefenen van dankbaarheid bij aan een groter gevoel van eigenwaarde. Een gevoel dat ertoe bijdraagt tevreden te zijn met wat er al is. Een gevoel dat ons weghoudt van de verleidingen van de reclame en de beelden die ons worden opgedrongen over wie we zouden moeten zijn en welke middeltjes ons daarbij kunnen helpen. Kortom de middeltjes die ons doen verlangen naar wat er niet is en die bijdragen aan een groter gevoel van onrust. Het is net zo waardevol om onze gedachten te laten sturen door wat er wel is en wat we mogen koesteren. En op die manier te kunnen bijdragen aan een zorgzame samenleving en zorg voor onszelf.
Hoe ziet zo’n oefening er nu uit?
Op het einde van de dag neem je 10’ de tijd voor jezelf.je sluit de ogen en overloopt de film van je dag. Voel en ervaar wat je een klein pleziertje bracht. Selecteer er een 3-tal zaken uit en noteer die in een schriftje. Jouw dankbaarheidsschrift.
Lukt het je niet om dit dagelijks te doen? Geen probleem, je kan dit elke dag opnieuw opstarten. Na een tijd zal je zien wat je vreugde brengt, dat zijn de zaken die je in stormachtige tijden zeker dient te blijven doen. dat zijn de zaken die je helpen om de stormen van je leven, werk en relaties te trotseren zonder omver te vallen.
door Rebekkaschotte | sep 2, 2020 | Geen categorie
Sinds gisteren al raast dit liedje door mijn hoofd. En, ja ik weet dat dit niet klopt maar toch voelt dit zo voor mij. Ergens voel ik me onrustig om mijn kids terug los te laten. De wereld lijkt zoveel veranderd, of net niet. Het voorjaar dwong ons tot stilstand. Tijd voor bezinning en hertekenen. Een combinatie van last en uitdaging, moed en doorzetting. We werden met zijn allen uitgedaagd. Hoe willen we nu werkelijk ons leven leiden? Hoe wil ik het voor mezelf? Er heerst voor mij een collectief gevoel van het anders willen gaan doen maar nog niet goed wetend op welke manier dat vorm te geven.
Voor mezelf start ik met het mezelf gunnen van een aantal kleine pleziertjes. Niet zo eens even en dan weer niet, neen. Echt structureel. En wat zijn mijn kleine pleziertjes dan wel?
Ik hou van wandelen, bewegen en de lucht voluit in mijn longen binnenzuigen. Stap voor stap dichter bij mijn kleine doel te komen. Elke dag een tour van ca 40′ door het veld. Het veld wat er elke dag weer wat anders uitziet. Mijn grootste variatie hierin is dat ik ofwel van boven naar beneden stap of van beneden naar boven. Het regent al eens een beetje of de zon schijnt intens. Ik kom al eens een reiger tegen, of een eenzame fietser, andere wandelende medemensen en daar geniet ik van.
Gewoon even op mij laten afkomen wat er komt. En ik doe dit dagelijks. Is het niet ’s ochtends, dan is het ’s avonds. Maar ik voel dat het mijn dag zoveel plezieriger maakt dat ik er gewoon bewust voor kies om dat te doen.
Waarom doet mij dit zo’n deugd? Ik kan in mijn gedachten en fantasie verdrinken. Ik hoef helemaal niets anders dan de gedachten te laten komen en gaan. Te glimlachen bij een fijne gedachte, niet te piekeren bij een minder fijne gedachte. Alleen maar te stappen en te stappen.
De muziek in mijn hoofd veranderde onderweg van de melancholie rond ‘schooool’s out for summer’ naar ‘Starry, starry night’. Laat het maar klinken in mijn hoofd, ik hou van dat lied en ik koester mijn fijne gedachten van de dag.
Wat heeft me vandaag positief geraakt?
- De lichtjes in de ogen van mijn zoon.
- Het vertrek naar school met zijn nieuwe fiets samen met de papa.
- De muziek in mijn hoofd.
- 7 zwaluwen op een rij.
- De warmte van de ochtendzon op mijn rug.
- Een enthousiast zwaaiende onbekende buurvrouw.
- Het frisse glas water in mijn keel bij thuiskomst.
- Het 2x2u gefocust thuiswerken.
- Straks samen terug naar huis fietsen.
- Genieten van de enthousiaste verhalen
- En…..
Heerlijk om elke keer opnieuw voor mezelf te zorgen, dan kan ik er zijn voor wie me lief is!
Verlang je hier ook naar? Binnenkort publiceer ik mijn ‘oplaadplan’! Ondertussen, welke zijn jouw kleine pleziertjes?
https://landing.mailerlite.com/webforms/landing/e6l6g2
door Rebekkaschotte | aug 26, 2020 | Geen categorie
Vorige week was ik met een deel van mijn gezin een dagje aan zee. Er was een rustige plek waar we volop genoten van een sluimerzon, het ruisen van de zee en de rust. Mijn zoon die zichzelf in het zand had ingegraven. En spontaan begonnen we schelpen te verzamelen. Een zaaalig tijdverdrijf. Maar voor mij is het meer dan dat.
Telkens weer ontdekken welke kleuren zich vormden. Blauw, creme, roestbruin kleurig. Gekartelde kanten, diepe of ondiepe groeven. Scherp afgelijnde of vervagende kleuren. … allemaal anders maar passend in het geheel.
Ik maak graag de metafoor met mijn clienten. Allemaal prachtig op zichzelf. Vaak zoekend naar die unieke kwaliteiten die elk op zich een eigen specifiek geheel vormen. En zoekend naar een plek waar ze zich goed voelen, zoals ze zijn. Het start bij het accepteren van de eigen unieke vorm en kleur. Wanneer ze accepteren wie ze zijn en hier trots op kunnen zijn volgt de rest bijna vanzelf. Wil je samen met mij meer over jezelf ontdekken? Telkens opnieuw een laagje van het schild loslaten en je unieke persoon durven te zijn. Daar help ik je bij in het vormgeven van wat bij jouw past!
Wil je samen met mij meer over jezelf ontdekken? Meld je dan aan voor mijn nieuwsbrief!
door Rebekkaschotte | jul 27, 2020 | Geen categorie
Gisteren reden we terug van een zalig warme vakantie. Ontspannend was het in elk geval. Veel gewandeld in de natuur en in leuke rustige stadjes. Om dan bij terugkeer in ons landelijk appartementje de spieren terug los te zwemmen.
En neen, ik had het niet in de gaten. En ja, ik spoel mijn bikini nadien flink uit. Maar toch, op de laatste dag van ons verblijf blijkt de witte print op mijn bikini fluogeel verkleurd.
En ja, ik moet bekennen dat ik dan helemaal van mijn melk ben.
Bijna automatisch begin ik mijn bikini nog eens uit te spoelen. Ik zoek me suf op het internet naar tips om mijn “futiele” probleem op te lossen. Maar waar begin ik in godsnaam te zoeken? Verkleurd door de zon? Door het chloor? Uiteraard brengt me dit niet tot een oplossing. Integendeel.
Van wat ik lees, weken in azijn, karnemelk tot een niet oplosbaar wordt ik alleen maar lastig op mezelf. Hoe heb ik dit kunnen laten gebeuren, heb ik dat nu werkelijk niet gezien? Had ik dit kunnen voorkomen?…. ondertussen ben ik mijn vakantiegevoel helemaal aan het verliezen en zuig ik mijn gezelschap hierin mee. En ja, het is maar een onnozele bikini. Maar ik had die met veel zorg gekozen en ik droeg hem graag.
Tot ik beslis dat ik het op die plek op dat moment toch niet kan oplossen. Ik beslis om alles te laten drogen, in te pakken en voel me stiekem erg opgelucht dat we morgen naar huis rijden. Thuis kan ik rustig bekijken hoe ik dit probleem zal oplossen.
En warempel, ik vind mijn rust terug en slaap zaaalig met de uhu van een uil op de achtergrond. Tijdens de terugweg kan ik genieten van een paar leuke boeken en kan ik mijn textielprobleem in de gesloten valies laten.
Uiteraard was dit bij thuiskomst voorbij en zit mijn bikini ondertussenin de week met een zelfverzonnen cocktail van producten en het lijkt te werken.
Stiekem ben ik trots op mezelf dat ik erin geslaagd ben om niet mijn hele vakantiegevoel te laten vergallen door een “detail”. Ik ben er niet ingestapt, in de valkuil van zelfbeklag maar ik heb het geparkeerd en gekozen voor wat er echt toe doet. Mij proberen te ontspannen, genieten van wat er toe doet en mij hiervan niet te laten afleiden door onzekere gedachten. Ik hoef helemaal niet perfect te zijn maar ik ben ok zoals ik ben!
Is dit voor jou herkenbaar en wil je graag meer lezen hierover? Meld je dan nu aan voor mijn nieuwsbrief en laat je inspireren hoe het ook anders kan!
Gisteren reden we terug van een zalig warme vakantie. Ontspannend was het in elk geval. Veel gewandeld in de natuur en in leuke rustige stadjes. Om dan bij terugkeer in ons landelijk appartementje de spieren terug los te zwemmen.
En neen, ik had het niet in de gaten. En ja, ik spoel mijn bikini nadien flink uit. Maar toch, op de laatste dag van ons verblijf blijkt de witte print op mijn bikini fluogeel verkleurd.
En ja, ik moet bekennen dat ik dan helemaal van mijn melk ben.
Bijna automatisch begin ik mijn bikini nog eens uit te spoelen. Ik zoek me suf op het internet naar tips om mijn “futiele” probleem op te lossen. Maar waar begin ik in godsnaam te zoeken? Verkleurd door de zon? Door het chloor? Uiteraard brengt me dit niet tot een oplossing. Integendeel.
Van wat ik lees, weken in azijn, karnemelk tot een niet oplosbaar wordt ik alleen maar lastig op mezelf. Hoe heb ik dit kunnen laten gebeuren, heb ik dat nu werkelijk niet gezien? Had ik dit kunnen voorkomen?…. ondertussen ben ik mijn vakantiegevoel helemaal aan het verliezen en zuig ik mijn gezelschap hierin mee. En ja, het is maar een onnozele bikini. Maar ik had die met veel zorg gekozen en ik droeg hem graag.
Tot ik beslis dat ik het op die plek op dat moment toch niet kan oplossen. Ik beslis om alles te laten drogen, in te pakken en voel me stiekem erg opgelucht dat we morgen naar huis rijden. Thuis kan ik rustig bekijken hoe ik dit probleem zal oplossen.
En warempel, ik vind mijn rust terug en slaap zaaalig met de uhu van een uil op de achtergrond. Tijdens de terugweg kan ik genieten van een paar leuke boeken en kan ik mijn textielprobleem in de gesloten valies laten.
Uiteraard was dit bij thuiskomst voorbij en zit mijn bikini ondertussenin de week met een zelfverzonnen cocktail van producten en het lijkt te werken.
Stiekem ben ik trots op mezelf dat ik erin geslaagd ben om niet mijn hele vakantiegevoel te laten vergallen door een “detail”. Ik ben er niet ingestapt, in de valkuil van zelfbeklag maar ik heb het geparkeerd en gekozen voor wat er echt toe doet. Mij proberen te ontspannen, genieten van wat er toe doet en mij hiervan niet te laten afleiden door onzekere gedachten. Ik hoef helemaal niet perfect te zijn maar ik ben ok zoals ik ben!
Is dit voor jou herkenbaar en wil je graag meer lezen hierover? Meld je dan nu aan voor mijn nieuwsbrief en laat je inspireren hoe het ook anders kan!
door Rebekkaschotte | aug 21, 2019 | Geen categorie
To bloom. Ik heb het niet zelf uitgevonden maar ik vind het zo’n mooi woord. Blooming omvat voor mij zoveel wat me nauw aan het hart ligt. Bloeien en groeien. Maar niet zweverig of alleen maar in het hoofd, neen. Blooming betekent voor mij om vanuit je kracht te groeien, te evolueren en te ontwikkelen.
Daarom is het voor mij zo belangrijk of essentieel dat je ook werkelijk weet waarin je sterk bent. Is dat ook niet wat je doet met het team waarin je werkt? De cliënten die je begeleid? De studenten waaraan je les geeft? Iedereen aanspreken op hun sterktes en talenten.
Voel je het verschil als dat ook echt lukt? Je merkt het in de reactie, de feedback die je mag ontvangen of vooral in de energie waarmee je de ander aan de slag ziet gaan. Fantastisch gewoon.
Wat zou het voor jou betekenen om dat ook zelf te kunnen ervaren. Hoe zou het zijn als je op jouw werkplek voor een 70% van de tijd kan doen waar je plezier aan beleeft? Dat je vanuit dat talent ook mee vorm kan geven aan jouw organisatie. Niet perse vanuit de rol van directeur, coördinator of leidinggevende. Maar wal als verantwoordelijke of trekker van een bepaald project. Waarbij je vanuit een kader dat je mee vorm mag geven kan bloeien. Dat je dat mee mag afstralen op iedereen rond jouw en dat het ook nog gezien wordt. Dat je er waardering voor krijgt.
Ik wens het ook voor jou. De kans die je zelf kan grijpen om ook de sterkte en kracht in jezelf te ontdekken en in te zetten. Op die manier kan jouw zelfvertrouwen groeien en bloeien! Yes!
Kom jij ook op 28 augustus om 20u00? Stainierstraat 1, 3001 Heverlee
Wil je hierover graag meer info? Neem een kijkje op onze website: www.gedeeldleiderschap.be of op het event wat ik hieronder met je deel.
Recente reacties